AV presentatie

Een eerste poging om een eigen productie erop te zetten. Niet alleen het publiceren hier is nieuw, ook het maken van een AV productie is geheel nieuw. Ik ben bezig met een cursus AV (audiovisuele) presentaties maken. Eigenlijk een manier om foto's te laten zien, gekoppeld aan een muziekstuk.

En dat het maken hiervan niet zonder slag of stoot gaat dat mag je van me aannemen.

Het leek me bijzonder om samen met de kinderen uit mijn klas een presentatie te maken. De kinderen hadden een heksenlied geleerd, tijdens een sprookjesproject. We hebben samen nagedacht wat we nodig hadden, de rollen werden verdeeld, en uiteindelijk kon het toen voor het 'echie'.

Iedereen vond het best spannend, en werkte goed mee. Daardoor waren alle foto's toch binnen een uur gemaakt en konden we de boel opruimen. De konijnen mochten weer mee naar huis (de keutels hadden we goed kunnen gebruiken!), en ook de kandij, die thuis voor heel wat commotie gezorgd had kon weer mee.

Nu, een week later, zijn alle foto's geselecteerd, en samen met het lied tot een presentatie gemaakt. Er moet hier en daar nog wat aan gesleuteld worden, maar het begin is gemaakt. Wat mij betreft smaakt het naar meer.

Veel kijkplezier!

Workshop portretfotografie van Bert Stephani

Enkele weken geleden zag ik 's ochtends een mail met een aankondiging hierin voor een workshop bij Bert Stephani. Tof! Hij stond immers al een poos op mijn lijstje 'dit wil ik nog eens doen'. Snel een mail, getelefoneerd, en een sms'je gestuurd, want alleen is ook maar alleen, en zodoende konden we (Mieke, Ted twee fotomaatjes en ik) afgelopen zaterdag met z'n drieën naar Den Haag.
In alle vroegte gingen we op weg.
Het was een inspirerende dag. Erg interessant was het om de achterliggende motivaties te horen, de vragen die je je vooraf stelt: wat is het doel en wie is de doelgroep dragen zeker bij tot de kwaliteit van de foto's. Dit natuurlijk doorspekt met zijn eigen (Belgische?) humor.
's Middags zijn we ook nog zelf aan de slag gegaan en hebben we een coverfoto proberen te maken voor het tijdschrift Linda. Hierop moest de nieuwe ambassadrice van de voedselbank komen te staan, ofwel onze eigen Mieke. Uiteindelijk werd het een portret met een hoofdlicht van opzij (bril reflecties!) en een haarlicht en om haar heen snoeppapiertjes. Immers: iedereen heeft recht op wat lekkers. Als ik de foto kan krijgen zal ik die hier zeker nog posten.
Het was nog geen topfoto maar heeft wel duidelijk gemaakt dat het belangrijk is om te werken vanuit een concept.
Bert gaf ook aan dat hij het belangrijker vond dat we met nieuwe kennis naar huis gingen dan met een wereldplaat. Dit is absoluut gelukt, missie geslaagd.
En niet alleen veel geleerd, ook nog een gezellige dag gehad :-).

Hoe het ooit begon...

Fotograferen, ik vond het eigenlijk al lang leuk. En als ik terugdenk kom ik uit in de tijd dat ik in de zesde klas zat, tegenwoordig groep 8 genoemd.Toen ik als 11 jarige naar Australië op vakantie ging, kreeg ik van mijn meester een 'oude camera' te leen mee. Met de opdracht om hier wat mooie dia's mee te maken. 

Ik vond het heel bijzonder, en schoot een paar rolletjes dia's vol. Bij thuiskomst mochten ze natuurlijk in de klas getoond worden. Over de kwaliteit durf ik niks te zeggen, misschien ook maar beter. Het is al zo lang geleden dat ik ze gezien heb, misschien toch nog maar eens een ouderwets dia-avondje houden.

In de jaren die volgden werden er vooral tijdens de vakantie foto's gemaakt, of eigenlijk 'kiekjes'. Leuk maar echt diepgang was er niet.

Ik werd ouder, trouwde en kreeg kinderen. De kinderen werden natuurlijk een nieuw, graag gefotografeerd onderwerp. Echt veel verder dan de 'automaat' kwam ik echter niet, terwijl ik wel meer wilde.

Dit kwam er van toen ik op een zeker moment uitkwam bij een cursus in Frankrijk. Ideaal: twee weken vakantie, en tijdens deze vakantie een week lang privé-cursus. In deze week heb ik enorm veel geleerd. Al na de eerste dag is de camera nooit meer uit de M(anueel) stand geweest. Wat een ontdekking wat er allemaal kon met de camera (toen nog een Nikon D70).

Anderhalf jaar later heb ik de vervolgcursus gedaan. Verder heb ik nog een workshop bruidsfotografie gevolgd, en een korte, maar zeer inspirerende workshop bruidsfotografie van Mike Larson, een begenadigd Amerikaanse huwelijksfotograaf.

Verder heb ik bij Iljas Roeper nog een flitscursus gevolgd. Natuurlijk kon ook de digitale beeldbewerking niet achterblijven. Eerst een cursus photoshop Elements, later photoshop CS en heb ik me Lightroom (redelijk) eigen gemaakt.

In dit rijtje mag zeker de fotoclub Venray niet ontbreken. Sinds een paar jaar ben ik hier lid van, en deze club is erg vooruitstrevend. Middels fotobesprekingen, workshops, lezingen, het bezoeken van tentoonstellingen, doe-avonden, en nog veel meer activiteiten proberen we onszelf verder te ontwikkelen. Gelukkig vinden we gezelligheid hierbij ook erg belangrijk!

Afgelopen zondag was de laatste dag van onze expositie in het Odapark in Venray, ter gelegenheid van het 50 jarig bestaan van de club. We kijken terug op een zeer geslaagde expositie met enorm veel bezoekers.

Een klein filmpje hierover is te bekijken.

Ieder lid gaf op zijn eigen manier invulling aan het thema 'tijd'. De foto's van de levensloop die de mens doorloopt, zijn van mijn hand.